Polubowne załatwienie sprawy

Opublikowano: 2019-05-15

Jednym z wymogów koniecznych jest opisanie w uzasadnieniu pozwu, czy wierzyciel podjął próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu. Wynika to z art. 187§ 1 pkt 3 k.p.c. Tę próbę można wykazać przesyłając dłużnikowi wezwanie do zapłaty z informacją, iż jeżeli nie zgadza się z naszymi roszczeniami lub ma problemy finansowe, to powinien nas o tym poinformować i zaproponować rozwiązanie. Oczywiście nie musimy się na nie godzić. Przynajmniej poznamy stanowisko dłużnika i będziemy mogli rozważyć, czy lepiej będzie próbować się z nim porozumieć czy od razu wnosić pozew o zapłatę do sądu. Dłużnicy często starają się przeciągnąć negocjacje i terminy płatności, nie proponując satysfakcjonujących terminów i wielkości spłat. W takim przypadku lepiej nie zwlekać ze złożeniem pozwu o zapłatę, gdyż może się okazać, że dłużnik nie będzie miał pieniędzy.

Wymogi formalne pozwu, art. 187 k.p.c.

§ 1.

Pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać:

dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna;

1¹)

oznaczenie daty wymagalności roszczenia w sprawach o zasądzenie roszczenia;

wskazanie faktów, na których powód opiera swoje żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu;

informację, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia.

§ 2.

Pozew może zawierać wnioski o zabezpieczenie powództwa, nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności i przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda oraz wnioski służące do przygotowania rozprawy, a w szczególności wnioski o:

wezwanie na rozprawę wskazanych przez powoda świadków i biegłych;

dokonanie oględzin;

polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu, a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu, lub przedmiotu oględzin;

zażądanie dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich, wraz z uprawdopodobnieniem, że strona sama nie może ich uzyskać.

Wróć do bloga