Weksel słowem wstępu

Prawo wekslowe to bardzo wdzięczny temat, nie jest to prawo cywilne, choć wielu osobom wydaje się, że jest ono jego częścią. Zauważyć należy, że prawu wekslowemu poświęcona jest cała ustawa, co ciekawe ustawa ta jest na tyle dobrze sporządzona, że praktycznie w całości ostała się w kształcie jakim została sporządzona jeszcze w roku 1936 r., co też świadczy o geniuszu osób pracujących nad jej treścią.

Część prawników sygnalizuje, że czyta się tą ustawę trochę inaczej niż współczesne akty prawne, a przez tą różnice przede wszystkim należy rozumieć słownictwo. Mimo to jednak spokojnie można powiedzieć, że przez ponad 80 lat ustawa ta od merytorycznej strony pozostaje cały czas aktualna. Zaś prawnicy sięgają po nią coraz częściej, bowiem weksle coraz bardziej wracają do łask. Obecnie weksel jest coraz częściej wykorzystywany w obrocie gospodarczym, co powoduje, że prawnicy mają z nim coraz więcej styku, a czasami swoim klientom sami rekomendują stosowanie weksla jako możliwości zabezpieczenia. Postępowanie bowiem z wekslem zez względu na profity prawne, należy do jednych z przyjemniejszych, można powiedzieć, że przeczucie pozytywnego wyroku jest tylko kwestią czasu.

Prawo wekslowe nie jest jednak takie proste jak mogłoby się wydawać. Dokumenty wekslowe, są krótkie i lapidarne, a ich uzupełnienie można powiedzieć, że opiera się na wpisaniu krótkich danych. Pomimo tak złudnego wrażenia, słowa wpisane w treści weksla muszą być dobrane wręcz z chirurgiczną precyzją. A mając na względzie, że weksle zwykle zabezpieczają duże pieniądze, to na końcu tych działań nie jednokrotnie się okazuje, że ktoś nie był takim chirurgiem, za jakiego się miał. Błędy bolą, człowiek się uczy, dlatego kwestie weksli lepiej zostawić profesjonalistom.

Czym zatem jest weksel? Ustawa o prawie wekslowym nie mówi wprost co to jest weksel, brak jest definicji legalnej, jednakże z jej treści można wykoncypować czemu ma służyć weksel. Świetnie to oddaje krótkie a jakże treściwe orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 9 styczna 1930 r. Rw. 649/29 stwierdzające, że "Weksel nie jest surogatem pieniądza, wręczenie tegoż w braku innej umowy może być uważane za równoznaczne z zapłatą".