Nowacja (
łac. novatio, odnowienie) – instytucja prawa zobowiązań, czynność prawna prowadząca do umorzenia istniejącego zobowiązania poprzez zastąpienie go nowym stosunkiem obligacyjnym. Na skutek nowacji dłużnik zobowiązuje się względemwierzyciela za jego zgodą spełnić inne świadczenie niż to, do którego był dotychczas zobowiązany, ewentualnie świadczyć wprawdzie to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W obu tych przypadkach istniejący dług wygasa.
Art. 506. Pojęcie odnowienia - nowacja § 1. Jeżeli w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, zobowiązanie dotychczasowe wygasa (odnowienie).
§ 2. W razie wątpliwości poczytuje się, że zmiana treści dotychczasowego zobowiązania nie stanowi odnowienia. Dotyczy to w szczególności wypadku, gdy wierzyciel otrzymuje od dłużnika weksel lub czek.
Wskutek odnowienia wygasają także prawa akcesoryjne związane z dotychczasowym zobowiązaniem. Należy także rozważyć sytuację, gdy wierzyciel dokonał odnowienia z jednym z dłużników solidarnych. Nowacja taka zwalnia pozostałych wspólników, chyba, że wierzyciel zastrzegł, że zachowuje przeciwko nim swe prawa.
