Jak przerwać bieg terminu przedawnienia?

Przerwanie biegu przedawniania jest bardzo ważną czynnością jeśli chcemy odzyskać nasze pieniądze, bowiem po upływie terminu przedawnienia, dochodzenie przedawnionej należności, może nie tylko spowodować, że przegramy sprawę, ale także narazić nas na zbędne koszty. Trzeba też pamiętać, że Sąd z urzędu nie bada przedawniania, a jeśli druga strona będzie aktywna i taki zarzut podniesie to sprawa jest przegrana od progu. Zatem jak nie dopuścić do przedawnienia roszczenia:

Przerwanie terminu przedawnienia, czyli zatrzymanie upływu jego czasu możliwe jest poprzez podjęcie przez wierzyciela odpowiednich czynności przed: sądem, innym organem upoważnionym do rozstrzygania spraw dotyczących danego typu roszczeń lub przed sądem polubownych. Czynności, które przerywają bieg przedawnienia mają mieć bezpośrednio na celu dochodzenie, ustalenie, zaspokojenie lub zabezpieczenie roszczenia. Przez takie czynności należy rozumieć?

• przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Bieg przedawnienia przerywają następujące działania wierzyciela:
  • wniesienie pozwu
  • złożenie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej przed sądem
  • złożenie wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu do sporządzenia i wniesienia pozwu
  • zgłoszenie w procesie zarzutu potrącenia wierzytelności wzajemnej przez pozwanego wierzyciela
  • złożenie wniosku o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności
  • zgłoszenie wierzytelności w toku postępowania upadłościowego
  • złożenie wniosku do komornika o wszczęcie egzekucji
• przez wszczęcie mediacji
• przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której przysługuje. Wyróżnia się dwie postaci uznania prowadzącego do przerwania biegu przedawnienia:
  • uznanie właściwe będące umową, w której dłużnik stanowczo oświadcza, że jego dług istnieje w określonej wysokości
  • uznanie niewłaściwe będące oświadczeniem dłużnika, które nie wprost, lecz pośrednio wskazuje na istnienie długu, np. prośba o rozłożenie na raty, o przedłużenie terminu spłaty.

Czynności takie to przede wszystkim wytoczenie powództwa o zapłatę należności, jak i m.in. złożenie wniosku o zawezwanie dłużnika do próby ugodowej, wniosek o zabezpieczenie roszczenia i podniesienie w toku procesu zarzutu potrącenia. Inne czynności dotyczące tytułów egzekucyjnych to m.in. wniosek o nadanie klauzuli wykonalności czy wniosek o wszczęcie egzekucji. Dla przerwania biegu przedawnienia ważna jest przede wszystkim skuteczność wyżej wymienionych czynności. Pozew i wnioski powinny być należycie wypełnione i opłacone. Zwrócone i nieuzupełnione nie wywołają bowiem swojego skutku.

Innym przypadkiem, kiedy bieg terminu przedawnienia będzie przerwany, jest uznanie roszczenia przez dłużnika. Czynność ta może mieć dwie formy. Właściwą, czyli taką gdzie dłużnik wprost potwierdzi istnienie należności oraz niewłaściwą, kiedy to uznanie przez zobowiązanego do spełnienia świadczenia istnienia długu będzie wynikać pośrednio z podjętych przez niego czynności. Uznanie właściwe może mieć formę umowy lub ugody podpisanej między stronami co do potwierdzenia zadłużenia.W przypadku uznania niewłaściwego czynności podjęte przez dłużnika mają świadczyć o tym, iż uznaje on dług i ma wolę jego dobrowolnego spełnienia. Dotyczyć będą one m.in. zapłaty części należności, zapłaty odsetek, a także wszelkich próśb skierowanych do wierzyciela np. o odroczenie terminu płatności. Według orzecznictwa sądów, dłużnik nie musi być przy tym świadomy skutków swoich czynności w postaci przerwania biegu przedawnienia. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 sierpnia 2011 r., sygn. akt I CSK 703/10 sens tej instytucji polega na tym, iż wierzyciel poprzez czynności podejmowane przez dłużnika ma pewność spełnienia świadczenia, przez co nie musi obawiać się o jego przedawnienie, dlatego więc istnienie zamiaru przerwania biegu przedawniania po stornie dłużnika nie jest konieczne do wywołania odpowiednich skutków.

Kolejnym sposobem na to, aby przerwać bieg terminu przedawnienia przez wierzyciela jest wszczęcie mediacji. Mediacja poza sądowa jest alternatywną możliwością rozstrzygania sporów, a wszczęcie postępowania mediacyjnego rozpoczyna okres przedawnienia na nowo. Nalicza się go jednak dopiero od zakończenia mediacji. Tak samo jednak, jak w przypadku pozwu oraz wniosków kierowanych do sądu, jedynie prawidłowe wszczęcie mediacji wywoła pożądany skutek. Mediacja może być możliwa do wszczęcia na podstawie dołączonej do umowy klauzuli mediacyjnej, poprzez zawarcie umowy między stronami o skierowanie sprawy do mediacji lub poprzez złożenie odpowiedniego wniosku do sądu w trybie art. 183(7) k.p.c. W każdym przypadku skutecznie przerwany bieg terminu przedawnienia przez określoną czynność zaczyna się liczyć od nowa.

Wróć do bloga

---